Te midden van de verwoestende burgeroorlog in Zuid-Soedan speelt zich het leven van tropenarts Nanda Blansjaar (29) af. Ze werkt met haar team op de Eerste Hulp van Artsen zonder Grenzen in het vluchtelingenkamp Batil. “De dreiging is beangstigend. Je bent hier nooit 100% veilig.” Ongeveer 863.000 mensen zijn op de vlucht voor geweld. Ernsitge ondervoeding, verkrachting en schotwonden zijn dagelijkse kost voor de jonge arts. Op een indringende wijze zien we hoe Nanda haar optimisme en kracht om door te gaan behoudt, in deze bijna uitzichtloze situatie.
Als we zo doorgaan, zijn de oceanen halverwege deze eeuw leeg en eten we alleen nog kwallen
Een hond in de etalage te koop aanbieden kan niet, waarom vrouwen achter het raam dan wel?
Men denkt een moslim met een baard, is een terrorist
Pas op, het is een Jood!
Nederland omschrijft zichzelf als nuchter, maar wij zijn een hysterisch volk aan het worden
U heeft het wapen gezien, het wapen was of geblokkeerd of leeggeschoten
Ik vertrouwde mijn ex. Had ik maar nagedacht: er klopt iets niet
Het moment dat je op Schiphol aankomt, krijg je 100% controle. Als artiest worden we dan in een hoek gezet, omdat het vermoeden er is dat we drugs smokkelen
Je verdedigt een verdachte. Je bent niet een vermeende daad aan het verdedigen
De tandafdrukken van het slachtoffer stonden letterlijk in de knokkels
Wie moet hier nou eigenlijk worden beschermd, de samenleving of de verdachte politie-agenten?
Nou laten we eerlijk zijn, dat Slavernij verleden. Ze zijn hier naar toe gekomen, waar hadden ze anders naartoe gemoeten?
Het is in de ogen van de Heer een gruwel, dat een man met een man samen erotische gevoelens deelt
‘De neger komt wel uit het oerwoud maar het oerwoud komt nooit uit de neger.’ Het is één van de uitspraken waar de Nederlandse happy few op Curaçao de hand niet voor omdraaien. De Antilliaan heeft vaak een hekel aan de grote groep die tot de Nederlandse elite behoort. Hun arrogantie, hun eigen gewoontes die zij hebben zonder het te beseffen, het is voor de Antilliaan vaak een doorn in het oog. De Nederlanders, ook wel Makamba’s genoemd, zouden de regels aan hun laars lappen en geen respect voor hen hebben. Dit terwijl sommige Nederlanders juist vinden dat zij worden gediscrimineerd door de Antillianen. De programmamakers gaan op zoek naar het antwoord op de vraag hoe de geportretteerde Nederlanders zich verhouden tot de oorspronkelijke bevolking van Curaçao. Een maatschappij in verandering. Op wat voor manier hokken ze samen? Hoe gaan zij om met de sentimenten rondom het slavernijverleden van Curaçao? En hoe is het gesteld met hun eigen Hollandse sentiment en integratie? In hoeverre voelen zij zich aangesproken door een Helmin Wiels, de leider van de grootste politieke partij, dat Makamba’s – blanke niet papiaments sprekende eilandbewoners – in ‘bodybags terug naar Nederland’ zouden moeten? En vindt men dat er sprake is van Makamba-haat zoals de Nederlandse pers beweert?
Iedereen is welkom in de veelal omstreden kerken met radicale opvattingen van de Pinkstergemeente, zelfs homo’s! Mits jij je als homoseksueel wilt laten genezen, want homoseksualiteit is volgens onze hoofdpersonages een zonde, een zonde die volgens hen gelijk staat aan die van moord en pedofilie. ‘ Een levendige, actieve, kleurrijke en inspirerende gemeenshcap’ noemt pastoor Joshua Kotadiny zijn Pinkstergemeente. De programmamakers volgen pastoor Joshua, die door de duivel getekenden wil redden. Het uitschot van de samenleving, zware criminele, zwervers en verslaafde prostituees probeert hij te evangeliseren. Uit eigen ervaring weet hij hoe belangrijk het is om in een moeilijke operiode terug te kunnen vallen op het geloof. Joshua behoorde zelf tot het criminele circuit van Gein en behoorde tot de harde kern van een gang, nu bekand als de Crips. In nauwe samenwerking met de Home, een christelijk opvangcentrum, proberen Joshua en consorten onder zwaar regime en radicaal beleid hun missie te volbrengen en de hulpzoekers van hun ‘zonde’ te genezen. Van seks, moord en criminaliteit, drugs en drank, roken van sigaretten tot het luisteren naar muziek van Marco Borsato of Beyoncé, het is allemaal uit den boze en streng verboden.
We gaan die Bonairianen leren hoe alles goed moet gaan
Je gedachten kan je niet stilzetten
Bonaire was bij uitstek het bounty eiland waar niemand zich druk maakte. Sinds 10-10-2010 is dat echter volledig veranderd. Het eiland is een bijzondere gemeente geworden van Nederland met alle gevolgen van dien. Volgens de mensen op Bonaire zijn zij niet meer aan het leven maar aan het overleven. Op het eens zo lieflijke eiland waar alles betaalbaar was, heerst nu een verontruste stemming. Mensen zijn bang om hun mond open te doen vanwege represailles. De Nederlandse overheid zwaait immers de scepter en belangrijke bestuurlijke taken worden uitgevoerd door Nederlanders of mensen die pro Nederlands zijn. Eén van de hoofdpersonages vraagt zich vertwijfeld af: ‘Waarom kan ik geen lening van de bank krijgen om een nieuwe buisness op te zetten en de Makamba’s wel?’ De nieuewe Makamba’s haat zij: ” ze zijn bekakt en willen ons leren wat er moetne doen op ons eiland, dat kan toch niet!’ De invoer van de nieuwe wet- en regelgeving zorgt voor veel onrust en de van oorsprong schuchtere Bonairiaan komt in opstand tegen de te snelle veranderingen.
De nood is hoog. Schrijnende verhalen stapelen zich op, terwijl velen denken dat het ondertussen toch wel beter gesteld is met de homo-acceptatie. In Nederland leven zo’n 350.000 homoseksuele ouderen van zestig jaar en ouder, waarvan 7000 in Amsterdam. Niet vaak komt deze groep in de schijnwerpers, het lijkt of ze niet bestaan, het tegendeel is waar. We zien hoe bejaarde homoseksuelen worden gediscrimineerd en zich daartegen proberen te wapenen. Het wordt pijnlijk zichtbaar waarom deze bejaarde homoseksuelen zo hunkeren naar een veilige woonomgeving met gelijkgestemden. We zien hoe ze elkaar steunen en openlijk kunnen praten over hun liefdes, seksualiteit en eenzaamheid. Maar ook humor, zelfspot en veerkracht komt ruim aan bod.
Drugsgebruik is pure ellende. Zoals jullie weten wordt het hier op het dorp, steeds erger
Volgens de Moedige Moeders is er niemand in Nederland, dus ook in Volendam, die direct of indirect niet met drugs verslavingsproblematiek te maken heeft. In deze aflevering de leefwereld van de strijders tegen drugs in Volendam. Nog nooit eerder was de Volendammer zo openhartig over het drugssgebruik en drugsproblematiek in hun dorp. Emotionele, schrijnende en indringende verhalen passeren de revue. Wie zijn deze Volendammers? Waar lopen ze tegenaan in hun hechte gesloten gemeenschap? Wat is hun verklaring voor jongeren die vluchten in drank en drugs? Is dat de keerzijde van prestatie en groepsdruk? Want wat de Volendammers vooral typeert, is dat zij de meest succesvolle Nederlanders zijn. Of het nu gaat om muziek, sport of huisbezit, de Volendammer scoort het hoogst op de diverse ranglijsten maar ook op die van drugsgebruik.
Hoer, ik hoop dat je verkracht wordt in de bosjes
Er zijn heel veel mannen die respect voor vrouwen hebben
Wat we met elkaar moeten weten, is dat dit uitzonderingen zijn
Vaak is het ook een ego dingetje
Ik vind het belangrijk dat vaders en moeders een rol blijven spelen in het leven van kinderen
Eva Yoo Ri Brussaard is oprichtster van Single Super Mom een stichting die zowel nationaal als internationaal ondersteuning biedt aan moeders en kinderen bij alleenstaand (tiener)moederschap. Haar werk is niet ongezien gebleven want ze is genomineerd voor een oeuvreprijs op het gebied van vrouwenemancipatie! Hare Majesteit Koningin Maxima heeft in een persoonlijk gesprek met Eva Yoo Ri Brussaard haar complimenten geuit over het bijzondere werk wat Eva verricht. We volgen Eva tijdens de prijsuitreiking, wint zij de Joke Smit Prijs wel of niet? In een persoonlijk gesprek met Eva wordt duidelijk wie ze is en wat ze doet. Ook zien we Hare Majesteit Maxima tijdens de prijsuitreiking in het filmportret voorbij komen. Zij spreekt de doelgroep waarmee Eva werkt.
Veel te veel incidenten vinden er plaats gerelateerd aan geaardheid, 1 tot 2 incidenten per dag
Ellie Lust is geboren in Amsterdam en als jongste in een liefdevol gezin opgegroeid in Oostzaan. Zij heeft een anderhalf jaar oudere broer en een elf minuten ouder tweelingzusje. Van kinds af aan wilde zij het politievak in en was zij als tiener een vaste kijker van series als Hill Street Blues en Cagney & Lacey. Die droom werd werkelijkheid toen zij in 1987 haar opleiding mocht beginnen aan de Amsterdamse politieschool.
Haar politie carrière combineerde zij in het begin met haar topsport carrière als volleybalster van diverse topclubs binnen Nederland en het nationale team. Inmiddels heeft zij 27 politiedienstjaren waarvan zij er 20 op straat heeft gewerkt op zes verschillende wijkteams dwars door de stad heen. Ook werkte zij als één van de eerste vrouwen bij de Amsterdamse motordienst. Ellie is uitgesproken, ze neemt geen blad voor der mond als zij haar verhaal vertelt. Ook zien we Ellie aan het werk waar heftige zaken over homogeweld aan de orde komen. Ze realiseert zich dat incidenten met LHBT’ers waarschijnlijk nooit zullen verdwijnen. ‘We willen dat iedereen weet dat als je je er schuldig aan maakt, je de politie kunt tegenkomen. Niet voor niets was zij de drijvende kracht achter het netwerk Roze in Blauw. Het netwerk behartigt de belangen van homo’s, lesbiennes, biseksuelen en transgenders binnen en buiten de politie. De leden van Roze in Blauw staan klaar voor mensen die melding willen doen van discriminatie, belediging, mishandeling of diefstal wegens hun geaardheid. Maar bovenal willen ze als Roze in Blauw een veilige haven bieden.’
Ik trok een pistool uit mijn zak en schoot hem, BOEM, een dwarslaesie. Nu moet ik 16 jaar zitten
In Lelystad zitten de zeshonderd zwaarste criminelen van Amsterdam achter de tralies. Veel mensen ontwijken deze criminelen het liefst, maar Minchenu Maduro helpt hen juist met reïntegreren. Pedagoog Minchenu Maduro werkt met mannen uit de Top600: ‘Sommigen zijn getraumatiseerd door hun daad’
Ze groeide op in een buurt waar ze van kinds af aan werd geconfronteerd met zware criminaliteit. Al jong wist ze het vertrouwen te winnen van zware jongens, nu werkt ze met criminele veelplegers. Hoe breek je door hun kille façades heen? Hoe win je hun vertrouwen, waar ligt de verbinding en wat is hun kracht? In een ontwapenend en aanstekelijk portret filmt Mildred Roethof haar in de gevangenis in Lelystad.
Vanuit stichting Brandon prikkelt zij de gedetineerden wanneer ze terugkeren in de maatschappij om het boevenleven voorgoed vaarwel te zeggen.
gedetineerden krijgen de kans om hun levensverhaal op een speelse manier te delen met een publiek door middel van een theatervoorstelling georganiseerd door stichting Brandon.
Om de stad veiliger te maken, krijgen veelplegers van High Impact Crimes sinds 2011 een integrale persoonsgerichte aanpak: de Top600-aanpak. High-Impact delicten zijn bijvoorbeeld woninginbraken, straatroof en overvallen.
Doel van deze aanpak is: het stoppen van het plegen van criminaliteit. We willen ze perspectief bieden en voorkomen dat broertjes en zusjes hun slechte voorbeeld volgen.
Criteria Top600 uitgebreid
We hebben de criteria om op de lijst Top600 te komen onlangs uitgebreid. De aanleiding was de toename van de impact van drugshandel op het openbare leven in de wijken en het excessief geweld in de openbare ruimte. Vanaf juli 2019 komen er dus ook personen in de Top600-aanpak op basis van drugs- en geweldscriteria. De inzet hierbij is voorkomen dat deze personen doorgroeien in de (drugs)criminaliteit en overgaan tot het plegen van excessief geweld.
We moeten blijven kijken naar mannen die zich vergrijpen aan vrouwen in hun omgeving
Een spannend portret over een bevlogen, gepassioneerde man: Ik ben een Emancipator omdat ik me inzet voor een betere wereld door jongens en mannen deel te maken van de oplossing voor uiteenlopende problemen. Ik houd me sinds 1990 bezig met wat nu mannenemancipatie heet; het betrekken van jongens en mannen bij een rechtvaardige samenleving door het bevorderen van rechtvaardige sekseverhoudingen. Ik studeerde Vrouwenstudies aan de UccA en specialiseerde me in mannen en mannelijkheid – academisch, persoonlijk, activistisch en professioneel. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen te winnen heeft bij een verruiming van de heersende opvattingen over mannelijkheid. Jens van Tricht is oprichter van Emancipator, dit is de Nederlandse organisatie voor mannenemancipatie. Daarbij gaat het om de bijdrage die mannen leveren aan de emancipatie van vrouwen, en om wat ze daar zelf bij te winnen hebben.
Rechtvaardige sekseverhoudingen zijn noodzakelijk voor een sociaal rechtvaardige, vreedzame en duurzame wereld waarin iedereen zichzelf in veiligheid, vrijheid en gelijkwaardigheid ten volle tot mens kan ontwikkelen Rechtvaardige seksverhoudingen zijn onhaalbaar zonder een actieve bijdrage van mannen. Emancipator zet zich daarom in voor rechtvaardige sekseverhoudingen door het bevorderen van mannenemancipatie. Bij mannenemancipatie gaat het om verbetering van de mogelijkheden voor mannen om zich in veiligheid, vrijheid en gelijkwaardigheid ten volle tot mens te kunnen ontwikkelen en zich te bevrijden van beperkende en destructieve codes van mannelijkheid. Mannenemancipatie en vrouwenemancipatie gaan hand in hand en versterken elkaar.
Een zwarte man in een dure auto, dat zijn alarmbellen dus moeten we hem aanhouden
Dionne Abdoelhafiezkhan stal toen ze 14 was een geodriehoek bij de HEMA. Tenminste, dat dacht de bewaker. Dionne kan, net als veel andere ‘niet witte Nederlanders’, niet meer tellen hoe vaak ze slachtoffer werd van etnisch profileren door de politie. Nu treedt ze zelf hard op tegen deze misstanden met haar evenement ‘Control Alt Delete’.
Controle Alt Delete is een initiatief van Blikopeners en IZI Solutions om etnisch profileren en politiegeweld tegen te gaan. Om dat doel te bereiken worden diverse activiteiten uitgevoerd die gericht zijn op verschillende doelgroepen. Er wordt nauw samengewerkt met Amnesty International en anti discriminatie bureau’s door heel Nederland.
IZI Solutions is een bedrijfskundige doorstart van Stichting DutchVersity/Hi5. Zij zijn bezig om een verschil te kunnen maken op het gebied van onderwijs, arbeidsmarkt en in de samenleving voor jongeren (in de leeftijd van 15-35 jaar). Hun missie is om raciale en economische ongelijkheid teniet te doen.
Het gaat mij om wat belangrijk is voor de kinderen. Om ze veilig op te laten groeien in deze samenleving
Het verschil tussen een corrigerende tik, een pak slaag of mishandeling? Abdellah Mehraz probeert een traditie te doorbreken, met geweld los je niks op! Islamitische vaders waarvan hun kinderen in Nederland zijn geboren worden bij het project Trias Pedagogica uitgenodigd om te spreken over hun uitdagingen en onzekerheden op gebied van opvoeding. Abdellah Mehraz organiseert activiteiten om interculturele opvoedingsmethoden bespreekbaar te maken en stimuleert vaders om hun persoonlijke ervaringen maar ook hun vragen met elkaar te delen.
Straks zwemmen de zeekoeien in maar liefst 1 miljoen liter water
Hoe kun je naar ze toe gaan en zeggen dat je het bos moet behouden, terwijl zij ervan afhankelijk zijn?
Met grote voorzichtigheid moet de ruit uit de container worden gehaald, kans op beschadiging is enorm
Het project heeft heel erg veel van mij en mijn collega’s gevergd, het is een hele drukke periode geweest
Dat vind ik juist best wel opwindend, dat vrouwen ook laten zien dat ze seks willen
Een vrouw met meerdere mannen, dan denk, doe even normaal!
Het kan wel voorkomen dat je liefde in porno tegenkomt, maar dat is bijna raar
Ik denk dat die naam te snel gegeven wordt, zodra je met iemand seks hebt, ben je een hoer
We zijn een tijdje fuckbuddies geweest
Ik droom echt over de raarste dingen, dat ik ga tongen met mijn moeder ofzo
Ik ben naar huis achtervolgd en in elkaar geslagen
Ik kan me dus niet voorstellen hoe het is om me aangetrokken te voelen tot een man
Ik hoefde niet aan mijn pik te trekken of een chick van 24 te hebben
Ik ben misbruikt van mijn derde tot mijn dertiende
Onlangs is ze door haar man op straat gezet, de schande van het hebben van een gehandicapt kind kon hij niet meer aan
Je hebt keuzes, en die keuzes moet je pakken. Als je aan het einde van het emancipatieproces zit, is het moeilijker om dingen te veranderen
Stichting Moedernetwerk is voor moeders met kinderen met een beperking. Volgens oprichtster Leila Badou voelen de moeders met hun verstandelijk beperkt kindje, zich in de ‘gewone’ wereld niet begrepen, de moeders worden vaak als anders gezien. Dit terwijl zij het al zwaar genoeg hebben.
Als ouder van een verstandelijk beperkt kind kom je gelijk bij de geboorte in een draaimolen terecht die voor altijd zal blijven draaien. Leila zet zich in, om de moeders met alle problemen waar zij tegen aanlopen te helpen en dat zijn er ontzettend veel. We spreken Leila en de moeders. Hartverscheurende verhalen komen voorbij. Moslima’s zijn nooit eerder zo open geweest over hun leven met hun gehandicapte kinderen. Tot tranen geroerd vertelt één van de vrouwen dat ze in Marokko uitgehuwelijkt is aan haar neef. Vervolgens is ze met haar neef naar Amsterdam verhuisd waar ze geboorte gaf aan een gehandicapt kind.
Onlangs is ze door haar man op straat gezet, de schande van het hebben van een gehandicapt kind kon hij niet meer aan…
Elance Academy gelooft in de kracht van jonge vrouwen en denkt in uitdagingen en het benutten van kansen. De naam Elance drukt uit hoe we op eigen vrouwelijke wijze onze maatschappelijke doelen nastreven: Vol vuur (elan), enthousiasme en élégance. Oprichtster Aytun Aydin richt zich op kleurrijke jonge vrouwen. Zij inspireert en motiveert hen om hun kwaliteiten te benutten en vol zelfvertrouwen de wereld te betreden. Elance Academy biedt coaching op maat. De werkwijze is preventief en bestaat uit een combinatie van individuele coaching en groepscoaching. Vrouwelijke rolmodellen spelen hierin een belangrijke rol. We focussen ons op de thema’s cultuur, zelfvertrouwen, opleiding, werk, gezondheid en doorbreken van taboes.
We filmen Aytun tijdens haarworkshop projecten voor Elance Academy. Aytun vertelt wat ze doet, wie ze is, wat ze in haar vrijwilligerswerk tegenkomt. Ook filmen we een jonge vrouw uit de doelgroep met een kort indrukwekkend verhaal.
Ik werd zo moe van het trieste beeld van de Bijlmer in de media dat ik zelf actie ben gaan ondernemen
In plaats van in het negatieve te gaan zitten, ben ik altijd in het positieve gaan zitten
Amsterdam Zuidoost, de Bijlmer komt vooral in de media vanwege haar criminaliteit, ruilseks in kelderboxen en vervuilde flatgebouwen. Haidy Bijnaar, voorzitter en stuwende kracht van het Buurvrouwennetwerk Gaasperdam wil een ander Bijlmer laten zien en er op positieve manier aan bijdragen. Van wandeltochten voor vrouwen met een grote maat tot voorlichting over babyverzorging aan puberende vaders. De doelen van het Buurvrouwennetwerk zijn: - het bevorderen van sociale cohesie; - het doorbreken van de neerwaartse spiraal van sociaal isolement voor kwetsbare vrouwen; - bevorderen van empowerment. Bij het Buurvrouwennetwerk Gaasperdam staan niet de problemen, maar de kwaliteiten, talenten, eigen kracht en verantwoordelijkheid centraal. Buurvrouwennetwerk Gaasperdam heeft (kwetsbare)vrouwen als doelgroep. Het Buurvrouwennetwerk spoort vrouwen aan hun eigen kracht te ontdekken en andere vrouwen te helpen hetzelfde te doen. De tomeloze inzet van Haidy is niet onopgemerkt gebleven, zelfs Koningin Maxima heeft bewondering voor de strijd die ze voert en het verschil dat ze maakt in het leven van kwetsbare vrouwen en meisjes. Haidy woont er zelf sinds haar vijftiende in de Bijlmer. ‘Ik werd zo moe van het trieste beeld van de Bijlmer in de media dat ik drie jaar geleden besloot mij helemaal op Zuidoost te richten. Door mijn jarenlange ervaring als taal- en inburgeringsdocent en het organiseren van diverse evenementen, wist ik dat ik goed mensen achter me aan kan krijgen.’ Haidy Bijnaar wordt door de doelgroep op handen gedragen, we filmen een prachtige vrouw die haar ziel en zaligheid in de emancipatie legt van jonge vrouwen.
De organisatie Women Connect 2 Success brengt vrouwen bij elkaar (jong en oud) nationaal en internationaal, met als doel bevordering en stimulatie van netwerken, kennisoverdracht en empowerment. Women Connect 2 Succes organiseert diverse activiteiten om haar doelstellingen te realiseren. Inspirational Netwerk bijeenkomsten tussen Studenten en Succesvolle vrouwen. Talkshows waarbij het maatschappelijk debat de boventoon voert. Een mooi portret over Marjorie laat zien waar ze vandaan komt, wie ze is. Ze zet gevoelige onderwerpen op de kaart op een laagdrempelige manier, haar goede vriend Jorgen Raymann vraagt ze regelmatig om hulp om haar doelen te verwezenlijken.
Ik vind het heel mooi om een voorbeeld te zijn voor andere meisjes, maar ik wil wel dat dat gebeurt om de juiste redenen
Op een gegeven moment wist ik hem van me af te trappen
Our life project! Is een project voor jonge vrouwen tussen de 18 en 25 jaar. Tijdens dit project zal deze doelgroep aan de slag gaan met maatschappelijke thema’s die moeilijk bespreekbaar zijn in het dagelijks leven. In de huidige maatschappij is een laag zelfbeeld en eenzaamheid, met name onder jonge vrouwen, een groot probleem. Dit belemmert jonge vrouwen in het behalen van successen. Door deze thema’s op een laagdrempelige manier bespreekbaar te maken en jonge vrouwen met elkaar te laten verbinden, zal er bewustwording ontstaan en een persoonlijke groei en ontwikkeling mogelijk worden gemaakt. Jonge vrouwen weer echt menselijk contact te laten ervaren, dus niet via social media, is waardevol en noodzakelijk. Anna‐Alicia Sklias danseres, docent, choreograaf, presentatrice, jongerencoach is het gezicht van het project. Tijdens een workshop vertelt niet alleen Anna-Alicia maar ook de jonge doelgroep hun onthutsende verhaal.
14 jaar geleden is BNN-‐presentatrice Zarayda Groenhart slachtoffer geweest van seksueel geweld. Op haar negentiende werd ze lastiggevallen door een volwassen man. Het gebeurde bij haar thuis op de bank. “Hij kwam steeds dichterbij me zitten en gaf me een knuffeltje. En een lange. En een hele lange. Daarna werd het een worsteling. Duwen, trekken… Ik weet het niet precies meer. Blurry. Op een gegeven moment wist ik hem van me af te trappen”, vertelt de presentatrice. Terwijl Zarayda naar haar slaapkamer vluchtte, riep de man dat hij een oorlogstrauma had. En dat ze het niet moest wagen om hem te verraden. “Hij zei ook: ‘Als deze of gene verhaal bij me komt halen, gebruik ik geweld’. En dat zou ik toch niet op mijn geweten willen hebben?” Voor haar is dit de aanleiding om te strijden tegen seksueel geweld. In een zeer openhartig gesprek vertelt ze over haar leven, wie ze is en waar ze voor staat.
Het toverwoord is toch altijd weer die verbinding
Ik wilde dood, ik verlangde naar de dood. Ik wilde alles vergeten
Bedrijvige Vrouwen is opgericht om vrouwelijke ondernemers in Amsterdam zichtbaar te maken voor opdrachtgevers en voor elkaar. Met dit netwerk willen we de (economische) positie van ondernemende vrouwen in Amsterdam versterken. Door vrouwelijke ondernemers te verbinden, hun bedrijven, diensten en producten op lokaal niveau zichtbaar te maken, vormen we een laagdrempelig en krachtig vrouwen ondernemers netwerk. Bedrijvige Vrouwen is toegankelijk voor alle vrouwelijke ondernemers die wonen en/of werken in Amsterdam. Bedrijvige Vrouwen wil startende en potentiële vrouwelijke ondernemers ondersteunen door rolmodellen/ coaches/mentoren aan te dragen, die een voorbeeld-‐ en klankbordfunctie kunnen vervullen voor deze startende en potentiële ondernemers. Met haar lokale karakter draagt Bedrijvige Vrouwen bij aan het netwerk van ondernemende bewoners in Amsterdam. Vrouwelijke ondernemers die elkaar kennen en samenwerken in een buurt, in de stad, versterken de lokale economie en dragen bij aan de sociale cohesie van wijk of buurt. Bedrijvige Vrouwen is in het voorjaar van 2011 bedacht door Helen Sumter. Helen is sinds oktober 2006 werkzaam als zelfstandige en woont sinds augustus 2006 in Stadsdeel West. Ze is cultureel antropoloog, getrouwd, moeder van twee dochters en van Surinaams-‐, Antilliaans-‐, Nederlands-‐, Engelse herkomst. Tijdens een periode van noodgedwongen rust ontdekte Helen dat er veel interessante en inspirerende vrouwen in West wonen die voor zichzelf werken, vrouwen die vaak echter niet goed zichtbaar zijn voor potentiële opdrachtgevers. Zo kwam ze op het idee om een netwerk op te richten.
Baking power is opgericht door studenten. Zij werken samen met ACM (Amsterdams Centrum voor Mensenhandel) en bakken muffins met vrouwen die slachtoffer zijn geweest van mensenhandel. De muffins worden verkocht. Met de opbrengst krijgen de vrouwen een cursus om ze weer op een gezonde manier deelgenoot te laten worden van de samenleving. Het is een bijzonder project. Naast de bevlogen studenten spreken we ook een slachtoffer van mensenhandel haar verhaal is indringend. Het zijn traumatische gebeurtenissen die jonge meisjes en vrouwen die gedwongen in de prostitutie zijn beland proberen te verwerken. Projectleider Annemarieke Huisman en een aantal andere studenten van de organisatie Baking powder, helpen slachtoffers van mensenhandel op een laagdrempelige manier om hun trauma’s uit het verleden even te vergeten.
Als jij wel uit een omgeving komt waar fysiek geweld of seksueel geweld normaal is, dan herhaalt zich dat later in het leven
In het geloof staat, de vrouw is altijd gelijk aan de man. We zijn niet gelijk, maar wel gelijkwaardig
Als je ooit wel eens een rondje hebt gelopen in het Amstelpark dan is de mozaïekbank je vast en zeker niet ontgaan! Maar dit is niet het enige kunstwerk dat te vinden is in Amsterdam waar Siomara van Eer haar handen voor in elkaar heeft geslagen. De eigenaresse van Mosaic Affairs helpt samen met haar vriendin Li door middel van het WomenFriendlyCity project de samenleving vrouwvriendelijker te maken. Waar het ooit begonnen is in Italië wordt Amsterdam sinds kort ook gesierd door de unieke plaquettes die gemaakt zijn door Siomara en de Eritrese vrouwen vluchtelingen die haar hierbij helpen.
Het project “Women Friendly City” is om te tonen dat de bewoners van deze stad zich volledig inzetten om deze samenleving vrouwvriendelijker te maken. Door middel van gemozaiekte plaquettes in de straten van Amsterdam de stad als vrouwvriendelijke stad op de kaart te zetten. Tijdens een bezoek aan Ravenna (de hoofdstad van de mozaïek) in de oude stad zag Siomara op iedere hoek van de straat een kleine plaquette met een gemozaiekte bloem erop met daaronder de tekst “Citta Amica delle Donna”. De inwoners willen daarmee de bewustwording van deze problematiek naar buiten uitdragen. Hierdoor is het idee ontstaan om dit ook in Amsterdam, een van de meest vrouwvriendelijke steden in de wereld in bestuurlijke zin, te starten. Een gedeelte van de opbrengst gaat naar instellingen die vrouwen ondersteunen die in moeilijke omstandigheden leven als gevolg van psychisch, fysiek, seksueel en economisch geweld.
Integreren. Het is een hot topic, maar niet zo makkelijk als we het soms doen lijken. Behalve dat het ontzettend wennen zal zijn, zijn er voor sommige migrantenvrouwen nog extra obstakels op de weg. Hoe kunnen zij een goede balans tussen de moslimcultuur en Hollands werk vinden? Habiba Bouanan weet als geen ander wat deze vrouwen doormaken. Met Prachtvrouw Coaching helpt zij juist deze vrouwen met de keuzes die ze moeten maken.
Door versnipperde projecten en taal- en cultuurbarrières, is de drempel voor veel migrantenvrouwen vaak te hoog om naar reguliere instanties toe te stappen. De vrouw achter Prachtvrouw Coaching, Habiba Bouanan, weer deze vrouwen wel te bereiken, te activeren en te enthousiasmeren. Zelf van Marokkaanse afkomst, maar diep geworteld in de Nederlandse maatschappij. Een ervaringsdeskundige als het gaat om herintreden op de arbeidsmarkt. Met Prachtvrouw coaching maakt zij zich sterk om de positie van migrantenvrouwen met een afstand tot de arbeidsmarkt te verbeteren. Met dialoogsessies faat Habiba met moeders in gesprek om ervaringen met elkaar te delen over hun leven en het combineren van werk en zorg. Dit doet zij door moeders te versterken en hun talenten te laten ontdekken, te verbinden en te stimuleren om een stap te nemen richting de arbeidsmarkt.
Het project ‘Samen Sterk Naar Werk!’ is ontwikkeld om het thema Economische Zelfstandigheid bespreekbaar te maken. De praktische belemmeringen wegnemen is niet voldoende: vrouwen moeten kunnen en mogen, maar ze moeten vooral ook willen werken. Het traject bestaat uit empowerment trainingen, taallessen en sportactiviteiten. Het doel is om bewustwording te stimuleren en hun kansen op de arbeidsmarkt te vergroten.
De sky is de limit, laat je nooit beperken
Als je dus weet dat 1 op de 5 vrouwen gedwongen wordt tot seks, dan hebben we het niet eens over Bangalijsten
Marian Spier had niks met vrouwenzaken, maar nu organiseert ze TEDxAmsterdamWomen. Ze was zes jaar manager bij de Hogeschool van Amsterdam. Na zes jaar manager te zijn geweest, besloot ze om die taken neer te leggen en docent te worden, omdat ze meer met de inhoud bezig wil zijn. Het is een boeiend portret over een inspirerende vrouw. Over dingen als racisme zal ze zich ook niet snel als ‘autoriteit’ uitlaten, maar ze heeft er wel een mening over. ‘Ik maak het mee, voortdurend’. Op vliegvelden word ik er altijd uitgepikt. Waar komt u vandaan? Wie heeft uw ticket betaald? Overal waar ik binnenkomt scan ik de ruimte: ben ik de enige donkere? Mijn zus woont in New York en als ik met haar door Barneys loop zegt ze: pas op, raak niet zomaar spullen aan.” Marian Spier zat eigenlijk nooit zo in het vrouwen movement, zegt ze, tot ze in 2010 bij een TED-‐conferentie in Oxford was. Daar werd gesproken over de millenniumdoelen voor het uitbannen van de armoede in de wereld, en daarbij werd vastgesteld dat het met de gelijkwaardigheid van mannen en vrouwen nog niet erg opschoot. „In Oxford hebben we bedacht dat er TED-‐conferenties voor vrouwen moesten komen en toen wees iedereen naar mij. Ik moest het voor Amsterdam gaan doen.” Binnen een paar maanden had ze sponsors en sprekers. Een van hen was Harriette Verwey, een zwarte vrouw, cardioloog in het Leids UMC. Haar boodschap was dat hart-‐ en vaatziekten zich bij vrouwen anders presenteren dan bij mannen en dat daar in de wetenschap nauwelijks aandacht voor was. Anders dan iedereen denkt overlijden er meer vrouwen dan mannen aan een hartinfarct of beroerte. „Moet ik nog uitleggen waarom we belangrijk zijn?”, zegt Marian Spier.
Afgelopen zaterdag kleurde de Dam oranje met paraplu’s, regenboogvlaggen en spandoeken in solidariteit voor de Internationale Vrouwendag. En vergeet het filmpje van Milou Deelen niet over ‘slutshaming’ bij het korps die bij iedereen op de telefoon verscheen. Deze aflevering van ‘Vrouwen van Amsterdam – kapitaal van de stad!’ kan niet op een beter moment uitgezonden worden. Astrid Elburg, misschien wel hét ultieme boegbeeld voor feminisme in onze stad, zet zich in voor volledige gelijkheid, ongeacht opleidingsniveau, kleur of afkomst. Vrouwen met verschillende achtergronden worden bij elkaar gebracht en bespreken hun ontnomen kansen op de arbeidsmarkt door middel van de workshops van Astrid Elburg.
Dit overkomt mij nooit
Je krijgt pas toegang tot die map, als je zelf materiaal aanlevert
Dat meisje was sociaal geïsoleerd
Wat je moet leren is een keer naar jezelf kijken
Een tweeluik over de 17-jarige Diego. In 2005 komt de dan 11-jarige Diego in het nieuws. Als 8-jarige is hij door jeugdzorg in de jeugdgevangenis Harreveld geplaatst waar hij regelmatig seksueel wordt misbruikt door groepsgenoten. Diverse actualiteitenrubrieken besteden in 2005/2006 uitgebreid aandacht aan de misstanden. De 11-jarige Diego vertelt onherkenbaar in beeld zijn verhaal. Nu, zes jaar later, wil Diego het hele verhaal vertellen, hij neemt definitief afscheid van zijn verleden en richt zich op het heden. Zijn woelige leven heeft onder meer tot veel agressie en hechtingsstoornissen geleid. Sinds kort is Diego weer op vrije voeten. Zijn laatste delict waar hij voor gezeten heeft was het maken en gooien een molotov-cocktail.
Een professioneel team van topsporters waaronder Ernesto Hoost (oud-vechtsporten) en Gerard Egberts (oud-wielrenner) probeert glans in zijn leven terug te krijgen. Zij zijn gewend om te denken in mogelijkheden en kansen en helpen hem zijn zeer turbulente geschiedenis van verwaarlozing, mishandeling, seksueel misbruik en geweld achter zich te laten. Het gezamenlijke doel is om het leven Diego op de rit te krijgen. Slaagt hij erin om zijn aangeleerde gedragsproblemen te veranderen en zijn talent te ontwikkelen?
Toen ben ik erheen gegaan, heb ik een mes gepakt en heb ik hem neergestoken
Een tweeluik over Sander (23). Als hij negen jaar is wordt hij seksueel misbruikt, een gebeurtenis die van grote invloed is op zijn leven. Woede, verdriet en agressie overheersen zijn leven omdat zoals hij zelf zegt zijn mannelijkheid tot op het bot is aangetast. Met woede en agressie denkt hij dat te kunnen compenseren. Op zijn zeventiende verdenkt hij iemand in zijn directe omgeving van het plegen van seksueel misbruik van een vrij jong jochie. Het gaat om een jong kereltje dat Sander goed kent en dat hem zeer dierbaar is. Onder invloed van drank en drugs vindt er bij hem kortsluiting plaats, hij probeert de ‘dader’ van het leven te beroven. Hij wordt veroordeeld tot gevangenisstraf en TBS. Nu is hij 23 en komt hij op vrije voeten. Mildred Roethof en Annegré Bosman volgen hem vanaf de eerste dag van zijn vrijlating uit de TBS-kliniek. Hoe overbrugt Sander een straf van vijf jaar? Wat is de rol van zijn vriendin die hij tijdens proefverlof heeft leren kennen? In de ‘bak’ was Sander een held maar hoe houdt hij zich staande op zijn leerwerk traject? Zijn up en downs worden belicht want voor Sander is het enorm wennen buiten de muren. In de bak werd er voor hem ‘gezorgd’, was er discipline en regelmaat. Nu staat hij er alleen voor en moet hij een wereld vol verleidingen weerstaan. Sander gaat gebukt onder alle vooroordelen die kleven aan TBS, elke keer weer moet hij zich verantwoorden en bewijzen dat hij geen ‘monster’ is. Lukt het Sander iets van zijn leven te maken en niet in herhaling te vervallen?
Ook strafpleiter Wim Anker komt in dit tweeluik aan het woord met indringende inzichten. Verder vindt er een ontmoeting tussen Sander en zijn grote held Henk Schiffmacher plaats. Die ontmoeting brengt veel bij hem teweeg. Verrassend genoeg heeft Henk Schiffmacher ook in de isoleercel gezeten en weet hij net als Sander wat voor impact opsluiting teweeg kan brengen.
Ze horen gewoon met hun poten van mij af te blijven, klaar!
Een tweeluik over de 20-jarige Jesmine. Als 3-jarig meisje zwerft zij met haar moeder en jongere broertje over straat in Roemenië. Uit vuilnisbakken eten en op straat in een kartonnen doos slapen is voor haar het normale leven. Jesmine komt met haar moeder en broertje in Nederland terecht. Ondervoed en zwaar verwaarloosd worden de twee kinderen uiteindelijk door de kinderbescherming bij hun moeder weggehaald. Met haar broertje komt ze in diverse kindertehuizen terecht. Daar botst ze geregeld met begeleiders en krijgt ze zelfs te maken met mishandeling en moet ze tevens afscheid nemen van haar broertje dat wordt geadopteerd door een Nederlands echtpaar. Jesmine blijft alleen achter… Uiteindelijk wordt ze op 8-jarige leeftijd geadopteerd door dezelfde adoptieouders als haar broertje. Ze krijgt een liefdevolle opvoeding, maar de trauma’s in haar jonge leven overschaduwen de opvoeding. De ernstige ontwikkelingsproblemen die Jesmine op jonge leeftijd heeft opgelopen lijken niet meer gecompenseerd te kunnen worden. Door heftige gedragsproblemen stuitert ze alle kanten op. Om haar verdriet te verzachten en emoties te onderdrukken zoekt ze haar heil in drugs en leeft ze op straat. Foute ‘straatvrienden’ trekken haar nog verder in een neerwaartse spiraal. Vanwege diefstal en agressie komt ze in aanraking met politie en justitie; haar adoptieouders zijn ten einde raad en laten haar opnemen in een crisisopvanghuis. Sinds kort zit Jesmine in een 24-uurs begeleid woontraject en volgt zij een leerwerktraject in Hengelo dat vergelijkbaar is met het concept Fifteen van Jamie Oliver. Lukt het haar om haar leven op de rit te krijgen? En wat betekent een ontmoeting met Georgina Verbaan voor Jesmine die net als zij een grote voorliefde heeft voor katten?
Als ik veel geld had, ging ik in één keer veel drugs tegelijk halen
In deze aflevering van ‘Uit de bak, aan de bak’ , het levensverhaal van de 20-jarige Brabanter Luke. Op 12-jarige leeftijd is hij al op straat te vinden. Luke experimenteert met drugs als GHB, Speeds, MDMA en Ketamine, beter bekend als narcosemiddel voor paarden. Op zijn twaalfde verschijnt hij voor het eerst voor de rechter voor 6 delicten. Hard Drugs nemen de regie over in Luke’s leven. Liegen, stelen en dealen om in zijn verslaving te kunnen voorzien is voor hem normaal geworden. Veel afkickklinieken en taakstraffen verder belandt Luke uiteindelijk op een zorgboerderij. Hij moet hard werken, zich aan regels houden en het gebruik van drugs is uit den boze.
Ik heb wel een een meisje geslagen, maar niet dat ik het vaak doe
Ik zou er niet aan moeten denken om voor €5,00 bij de Albert Heijn vakken te moeten vullen
In de eerste aflevering ‘Liefde & Losse handjes’, gaat filmmaakster Mildred Roethof in Den Helder op verkennend onderzoek naar het ‘liefdesleven’ van de jongeren en staan de ‘liefdesrelaties’ van jonge meisjes (13-16) met Antilliaanse jongens van de straat centraal. Deze relaties worden vooral gekenmerkt door grensoverschrijdend gedrag in de vorm van mishandeling en intimidatie. Jonge meisjes doen open relaas van hun ervaringen met deze jongens. Ook de straatjongens zelf komen aan het woord in de documentaire.
Alhoewel Bureau Jeugdzorg Noord-Holland niet wil reageren op camera, spreken zij van een zorgelijke situatie. Zorgcoördinatoren op scholen bevestigen de problematiek en spreken van een tendens die alleen maar aan het groeien is.
Geld is voor iedereen maar waarom zijn er jongeren die hun hand er niet voor omdraaien om middels criminaliteit of middels prostitutie hun zakken te vullen. In deze documentaire onderzoekt Mildred Roethof waarom bepaalde jongeren zover gaan om geld te scoren. Roethof volgt Tim (21), een homo escort tijdens zijn werk en een jongen die net uit de bak is. En de 18 jarige jongen Nabil komend jaar staat hij onder een streng regime van huisarrest. Dit vanwege onder andere drugssmokkel tijdens zijn laatste detentie en twijfel van justitie over zijn vrijlating. Waarom kiest hij middels criminaliteit om aan geld te komen? Waarom niet gewoon werken in de Albert Heijn of de Coffee Company? Hoe belangrijk is geld voor je status op straat? In hoeverre denken ze na over hun daden? Speelt schuldgevoel een rol?
Ik heb liever dat ik harder word, dan dat ik helemaal niks ben
Ik studeer modern en klassiek en nog steeds word ik Urban dancer genoemd
Wat houdt respect in voor jongens en meisjes die zich identificeren met de straatcultuur. Wanneer vinden zij dat ze respectloos worden behandeld? Hoever gaan ze als ze worden ‘gedist’? Is verbaal optreden ook een optie? Wat maakt dat jongeren wel of niet kiezen voor geweld of een wapen? Wie of wat beïnvloedt hen om zover te gaan? Hoe makkelijk kun je op straat aan een wapen komen? Wanneer slaan de stoppen door? Erol (18) heeft 3 jaar gezeten voor poging tot doodslag en is net een maand vrij. Als geen ander kan hij huiden hoe jongens van de straat elkaar opfokken en uitdagen om geweld te gebruiken.
De danswereld is keihard, blessureleed, vooroordelen, concurrent, typecasting, discipline en afgunst spelen een grote rol in de wereld van deze jonge dansers. Deze aflevering staat geheel in het teken van jonge getalenteerde dansers die op straat zijn begonnen. Jonge dansers die het is gelukt zonder vooropleiding een plek te veroveren op Codarts, Hogeschool voor de kunsten. Deze dansers hebben de ambitie om het te maken in de wereld van de moderne dans. Wie zijn deze jongeren? Waar komt hun passie vandaan? Wat zijn de hobbels die ze tegenkomen op hun weg naar de top? Wat zijn de eisen waar ze aan moeten voldoen om succesvol te worden? Kortom filmmaakster Mildred Roethof geeft een indringende inkijk in de wonderlijke danswereld waar veel jongeren van dromen.
Ik heb haar eerst kattenvoer laten eten en toen heb ik haar met een riem geslagen
Tienermeisjes die alles doen wat God verboden heeft, komen op een niets verhullende manier in aflevering 1 aan het woord, meisjes die voor niks terugdeinzen. Zij passen de regels van de straat toe waar de macht van de sterkste geldt. Daar waar openlijke geweldpleging, rippen, vloeken en straattaal de norm is.
Dan kom je een huis binnen en wordt er gezegd, ga maar naar boven. En dan komt de ene na de andere man
Roethof volgt een vijftienjarig meisje dat vanaf haar elfde online geronseld is om gedwongen seks te hebben. Het komt steeds vaker voor dat minderjarige meisjes door contacten die ze maken via het internet seksueel misbtuikt worden en daardoor in de gedwongen prostitutie terecht komen.
Binnenshuis moet je vooral heel Marokkaans zijn, en buitenshuis moet je zo veel mogelijk Nederlands zijn
Je weet dat als je in het vliegtuig zit met cocaïnebolletjes, dat je niet meer terug kan
Daar waar de politiek zich druk maakt over de problematiek rondom de integratie van moslims laat Roethof in deze aflevering de strijd zien van jonge moslimmeisjes die geen hoofddoek willen dragen, die houden van een borrel en vallen op jongens die juist niet van Marokkaanse origine zijn. Meisjes die worden verstoten door hun familie en letterlijk in elkaar worden geslagen omdat zij zich afzetten tegen het islamitische milieu.
Cocaïne wordt op grote schaal Nederland binnen gesmokkeld, zijn de slikkers een druppel op een gloeiende plaat? En hoe lukt het deze tieners uit de handen van de douane en Marechaussee te blijven?! Voor het eerst laat de Marechaussee toe dat er filmopnames worden gemaakt van de plek waar de cocaïne uit de koffers en de bolletjes worden gehaald.
Ik werd verkocht voor de slavernij
Maar als een man in Iran zich opmaakt met make-up, wordt hij gezien als de duivel of heks
Je moet mensen bang kunnen maken zodat je niet echt hoeft te steken
Ik droom ervan om voor Mancherster te spelen. Ik voetbal heel goed